دیوار سبز

دیوار سبز

دیوار سبز یا Green Wall  یا دیوار زنده همان فضای سبزی است که به صورت عمودی و مستقل و یا بر روی یک دیوار ایجاد می شود این پوشش گیاهی می تواند قسمتی یا تمام دیوار را بپوشاند.

مزایای استفاده از گرین وال

دیوارهای زنده می توانند ما را شادتر و سرزنده تر کنند، زیرا آن ها نیاز ذاتی ما به طبیعت را جلب می کنند. آوردن عناصر طبیعی به مکان هایی که طبیعت کمتر در آن ها وجود دارد، روحیه ما را بالا می برد و باعث هوشیاری و نشاط بیشتری می شود.

مطالعات همچنین نشان داده است که طبیعت می تواند رفتارهای منفی مانند پرخاشگری و اضطراب را کاهش دهد. علاوه بر این، مشخص شده است که ارتباط با طبیعت باعث کاهش استرس و رفع خستگی ذهنی می شود. این به دلیل واکنش خودکار بدن ما نسبت به دیدن و قرار گرفتن در اطراف عناصر طبیعی است.

معایب دیوار سبز

– زهکشی برای گیاهان

– نفوذ ریشه به بافت اصلی دیوار در زیر دیوار سبز

– سنگینی بر روی دیوار اصلی ساختمان و در نتیجه احتمال نشست آن

– سختی در نگهداری و رسیدگی به گیاهان دیوار سبز

– ایجاد بستر مناسب برای ورود حشرات به داخل ساختمان

– آلرژی افراد ساکن در ساختمان به برخی از گیاهان در دیوار سبز

انواع دیوار سبز

دیوار سبز شبکه ای

سازه بسیار سبکی است که حائلی از شبکه های فولادی برای یاهان بالا رونده ایجاد نموده که این حائل به دیوار یا به سازه ساختمان متصل می شود.

 

دیوار سبز مدولار

سیستم مدولار به دلیل سختی و صلابت پانل ها می تواند بین قسمت های مختلف پل زده و یا به عنوان دیوارهای سبز مستقل به کار گرفته شوند.

نمد پلیمری

تجسم طرح شامل سیستم کاشت در روشی است که گیاهان زنده بر روی یک سطح عمودی کشت می گردند.

دیوار سبز هیدروپونیک

در این روش بستر کشت بر پایه آب می باشد به عبارتی دیگر خاک دیگر وجود ندارد و آب کلیه مواد غذایی این دیوار زنده را تامین می نماید.

 

عملکرد گرین وال

گرین وال متشکل از تعدادی مدول های گیاهی می باشد که درون جعبه هایی از جنس پلی یورتان قرار گرفته و با استفاده از سیستم های مخصوص گیاهان تغذیه و آبیاری می شوند.

توجه داشته باشید که این سیستم از بسیاری جهات شبیه سیستم هیدروپانیک یا آبکشی می باشد که در فضاهای گلخانه ها از آن استفاده می شود. گرین وال ها عملکرد بسیار خوبی در فرکانس های بالا و پایین داشته و این مسئله در حالی است که دیگر مصالح ساختمانی تنها در یکی از فرکانس های بالا یایین دارای عملکرد مناسبی هستند.

از چه گیاهانی می توان استفاده کرد ؟

گیاهان مهم ترین بخش در نمایش دیوارهای سبز هستند و می توان از انواع مختلف پوشش گیاهی استفاده کرد، با این وجود بسته به نوع و هدف از محدودیت هایی برخوردار است. در محیط های داخلی برای انتخاب گیاهان با دست بازتری می توان اقدام نمود اگرچه یک گیاه مورد نیاز نیست، اما گیاهان همیشه سبز به دلیل طول عمر و ظاهرشان برای دیوارهای داخلی و خارجی ترجیح داده می شوند. طبق تعریف گیاهان همیشه سبز باید برگ های خود را در تمام طول سال نگه دارند. به طور طبیعی این انتخاب گیاهان موجود را محدود می کند.

مناسب ترین گزینه برای دیوارهای سبز داخلی گیاهان خانگی و گیاهان گرمسیری است. گیاهانی که عموما برای دیوارهای داخلی استفاده می شوند مجبور نیستند تغییرات عمده دما را تحمل کنند، گرچه اندازه رطوبت محیط متفاوت است و در صورتعدم محاسبه ممکن است باعث بروز مشکل شود.

برای دیوارهای سبز فعال، روند انتخاب گونه های گیاهی مناسب حتی سخت تر از دیوارهای سبز منفعل است. این به دلیل گردش هوا در دیواره سبز فعال است که می تواند برای گیاهان بسیار مالیات ایجاد کند. بنابراین گیاهان باید آزمایش شوند تا اطمینان حاصل شود که می توانند در یک سبز فعال زنده بمانند.

دیوار سبز یا گرین وال برای چه جاهایی مناسب است:

فضاهای عمومی(رستوران، کافه، مجتمع های تجاری و…)

تراس

دیوار خارجی ساختمان

نمای ساختمان

بهداشت و نگه داری از دیوار زنده

هر جه دیوار بلندتر باشد، نگهداری از آن پیچیده تر می شود برای اینکه سالم بمانند تا در خدمت  اهداف خود باشند، هم دیوارهای سبز و هم دیوارهای سبز هوشمند و فعال نیاز به نگهداری دارند. مانند تمام گیاهان زنده، فضای سبز در دیواره گیاهان به مراقبت های دوره ای نیاز دارد تا گیاهان از بین نرود.

در راه حل های محیطی سست و ساختاری، جایگزین گیاهان معمولا ساده است. با این حال، در سیستم های رسانه حصیر، جایگزینی ماده گیاهی مشکل سازتر است بخش های از دست رفته اغلب باید قطع شوند حذف این بخش ها ممکن است باعث از بین رفتن گیاه اضافی به دلیل سبزیجات شود که ریشه های آن ها را در منطقه برداشته شده قرار دهد.

علاوه بر این، آب برای بقای گیاهان حیاتی است. به همین دلیل بیشتر دیواره های گیاهان دارای سیستم های آبیاری یکپارچه هستند تا مراقبت از گیاهان را آسان تر کنند. گیاهان همچنین به عناصر غذایی اساسی نیاز دارند که معمولا از طریق آبیاری دریافت می شود.

سیستم های آبیاری معمولا یا سیستم های چرخشی مجدد یا مستقیم هستند. یک سیستم چرخش مجدد آب را به گردش در می آورد. آن را از یک مخزن داخلی پمپاژ و توزیع می کند. مخزن را می توان به صورت دستی پر کرد و یا به منبع آب ساختمان متصل شد.

در همین حال، یک سیستم آبیاری مستقیم آب را از یک منبع آب خارجی می گیرد. در حالی سیستم های چرخش مجدد آن اضافی را برای استفاده مجدد جمع می کنند، سیستم های مستقیم آب اضافی را به یک فاضلاب می فرستند.